ΗΤΑΝ -ή μήπως είναι ακόμη;- η πρώτη επαφή τον παιδιού με τον κόσμο τον βιβλίου. Ήταν η πρώτη εικόνα της κοινωνίας σκιτσαρισμένη με εικόνες και λέξεις. Ήταν οι πρώτοι μας φίλοι η Λόλα, ο Μίμης, η Έλλη, η Άννα... Και είναι η ακριβότερη ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων τα αλφαβητάρια μας, τα πρώτα μας βιβλία. Τι κι αν σήμερα το βιβλίο κυκλοφορεί σε μεγάλες «ποσότητες» γύρω μας, τι κι αν τα βιβλία καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος των ραφιών στα σπίτια μας και αποτελούν το μεγαλύτερο άγχος των μετακομίσεων; Τα αλφαβητάρια και τα αναγνωστικά μας, έχουν διασωθεί από το χρόνο με τα σημάδια της «κακοποίησης» των πρώτων σχολικών χρόνων στα εσώφυλλα και στα εξώφυλλα.
Πέρα από τη νοσταλγία που επισύρουν για τον καθέναν από μας τα πρώτα σχολικά βιβλία, τα αναγνωστικά και τα αλφαβητάρια έχουν και ιστορία. Και μάλιστα ιστορία που περιείχε συγκρούσεις, διαμάχες, απειλές, ακλουθώντας τις περιπέτειες της γλώσσας στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Και όπως παντού, έτσι και στο χώρο των αλφαβηταρίων και των αναγνωστικών υπήρχαν και οι άνθρωποι που πρώτοι κοπίασαν, πρώτοι άνοιξαν δρόμους, είτε καταθέτοντας τα χρήματα τους είτε την τέχνη τους είτε τις γνώσεις και τα οράματα τους στο πεδίο της εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου